Elske: 'Naast humor en liefde deelden we niets samen'
Iedere week delen we een openhartige en goudeerlijke liefdesles van een lezer. Omdat de liefde alleen maar mooier wordt als je deelt. Elske (42) was acht jaar verliefd op een man die nooit echt voor haar ging. Nu, twee jaar later, ziet ze eindelijk in dat dat maar goed is ook. "Ik bouwde mijn eigen luchtkasteel."
"Scrollend door Instagram, lukte het me ineens om een oude liefde los te laten. Ik stuitte op een tegeltjeswijsheid, die je daar wel vaker tegenkomt. 'Het gaat niet om de bestemming, maar om de reis', en dat soort inzichten. Sommige blijven hangen, sommige doen me niks.
Maar laatst vond ik er een die me zomaar ineens wakker schudde. 'One day you’ll be glad you didn’t end up with what you thought you wanted.' Ik las ‘m nog eens en nog eens en heb er de rest van de dag mee in m’n hoofd gezeten. Dit ging over Philip."
"Ruim acht jaar ben ik verliefd geweest op hem. Charmant, grappig, verzorgend: we hadden zoveel leuke dates en gezellige vakanties. Nooit langer dan een dag of vier, maar dat vond ik niet erg. Philip was ook verliefd op mij, vertelde hij, maar hij was ook duidelijk: een relatie was niks voor hem. Hij had zijn ruimte nodig, wilde zomaar een paar dagen kunnen gaan kajakken, zonder dat hij verantwoording hoefde af te leggen. Prima, dacht ik, die ruimte geef ik en heb ik zelf net zo goed nodig."
Mooie gesprekken, fantastische seks
"We zagen elkaar bijna elke week, soms vaker, nauwelijks minder. We belden en appten, hadden mooie gesprekken en fantastische seks. We schuwden ook het delen van kwetsbaarheden niet. Als ik een spannende dag had op mijn werk, wenste Philip me succes en belde ‘s avonds om te vragen hoe het was.
Andersom was dat lastiger. Na een reorganisatie op zijn werk, keerde Philip in zichzelf. Toen hij ruzie had met zijn beste vriend ook, en zodra zijn moeder ziek werd weer. Dat vond ik wel lastig, want ik wilde er graag voor hem zijn."
"Maar het kwam altijd weer goed. Philips flierefluiterkanten hadden ook zo zijn voordelen. Hij kocht spontaan een caravan, waarmee we een paar zomers lang prachtige momenten beleefden. Diep verbonden in een bos in Friesland, of op een camping in Zeeland, in een hokje van twee bij twee. Wij konden dat. Blote voeten in het gras, chocomel en kaascrackers als ontbijt."
Leukste versie van mezelf
"Leven van de liefde, maar het was altijd maar voor even. Wij bestonden bij de gratie van geïsoleerde momenten, en keken nooit samen vooruit. Ik had een heel leven naast Philip, met kinderen en vrienden die hij nooit zag. En hij ook.
In dingen samen doen met anderen had hij geen zin, in vooruitkijken ook niet. Lang dacht ik: wat maakt het ook uit, we hebben het toch leuk? Ik genoot met niemand zoals met hem. Bij hem was ik de leukste versie van mezelf."
"Toch werd het lastiger. Ik wilde meer. Vooruitkijken, samen bouwen, onderdeel van elkaars leven zijn. Misschien komt dat nog wel, hield hij me voor, en ik mezelf ook. Na acht jaar leek alles waar ik naar zocht alleen maar verder weg. Onze eigen levens werden belangrijker en ons contact werd langzaamaan minder."
Hondenmens en vogelaar
"Hij kocht een hond, maar die zag ik nooit. Het werd steeds duidelijker dat we naast humor en liefde eigenlijk niets samen deelden. Hij was een hondenmens en een vogelaar, ik heb niks met dieren. Hij dronk tot hij scheel zag, ik was tevreden met twee cola. Hij sliep uit tot laat in de ochtend, terwijl ik het liefst om zeven uur naast mijn bed sta."
"Nu pas voel ik wat ik eerder wel zag, maar niet wilde weten: Philip en ik passen helemaal niet bij elkaar. Liefde was er zeker, maar van een relatie was geen sprake en dat is wel wat ik wil. Wat ik mezelf gun. Jaren heb ik geleefd op de kruimels die we elkaar toewierpen, en me vastgeklampt aan de sterke verliefdheid. Ik dacht oprecht dat we wel tot een steady relatie zouden komen, want dat kon toch niet anders met al dat gevoel en de vonken tussen ons?"
Mijn eigen luchtkasteel
"Terwijl ik mijn eigen luchtkasteel bouwde, was Philip altijd duidelijk. Hij zou nooit iedere vrijdagavond hand in hand met mij op de bank gaan zitten. En dan knikte ik, lachte zelfs dat dat ook niet hoefde. Maar puntje bij paaltje was dat juist wat ik wel wilde. Al die jaren was ik niet eerlijk tegen mezelf. Precies daarom ben ik nu alsnog dolblij dat ik nooit gekregen heb wat ik dacht dat ik zo graag wilde."
Gezocht: Liefdeslessen
Voor de rubriek Liefdesles op RTL Nieuws Lifestyle zoeken we mooie, kwetsbare, grappige, inspirerende en goudeerlijke liefdeslessen. Een inzicht, een reflectiemoment. Liefst met hand in eigen boezem. Bleek je uiteindelijk zelf degene met bindingsangst? Had je nooit voor de liefde moeten emigreren of bleek een samengesteld gezin toch een illusie? Journalist Hanneke Mijnster wil je er graag alles over vragen. Vertellen mag anoniem. Mail naar: hanneke.mijnster@rtl.nl.