Jean-Pierre viel 30 kilo af: 'Ik wilde niet meer die grote Bourgondiër zijn'

"Het was bij ons vroeger thuis ondenkbaar om je bord niet leeg te eten. Wat er op lag, at je op. Dat is er wel redelijk ingestampt. We aten wel vers en gezond, maar wél veel. En dat ben ik mijn verdere leven altijd blijven doen: mijn bord ging altijd leeg en ik at altijd veel, vaak te veel.

Voor mij hoorden lekker eten en drinken er gewoon bij. Dat was genieten van het leven. En daar paste ook altijd een biertje of een wijntje bij, niet alleen in het weekend, ook doordeweeks. Overdag at ik als tussendoortje koekjes en regelmatig maakte ik ’s avonds nog een tochtje naar het tankstation om nog even een zak M&M’s te halen."

"Ik ben nooit zo van het fanatieke wegen geweest, maar op een gegeven moment was ik zo zwaar dat sporten niet meer ging. Hardlopen bijvoorbeeld, wat ik eerst nog wel eens deed, lukte me niet meer door de pijn aan mijn knieën en enkels. Niet gek als je bedenkt hoeveel kilo’s ik moest meezeulen. Op een gegeven moment woog ik 121 kilo."

Aan het denken gezet

"De trigger om gezonder te gaan leven, was niet dat getal op de weegschaal maar was nadat mijn schoonouders vlak na elkaar overleden aan onduidelijke gezondheidsklachten. Dat heeft mijn vrouw en mij aan het denken gezet. Wij waren op dat moment namelijk veel zwaarder dan zij waren geweest. Bovendien zagen we om ons heen mensen van onze leeftijd met diabetes. Iets wat helemaal niet nodig is op die leeftijd. Daarbij werden wij ook steeds minder vitaal, langzaamaan werd alles een probleem. Toen besloten we het roer om te gooien.

Ons doel is nooit geweest om af te vallen. Ons doel was en is nog steeds: gezonder zijn. We stelden onszelf de vraag: wie zijn we en wie willen we zijn? Als je jezelf blijft zien als een grote Bourgondiër dan wordt het lastig. Ik wilde die in ieder geval niet meer zijn."

"Mijn vrouw en ik – we deden het gelukkig samen – zijn bewuster gaan eten. We wilden geen dieet volgen, niet met een hongergevoel rondlopen, maar wél kritischer kijken naar wat we allemaal aten. En regelmatiger: niet meer de hele dag, maar gewoon drie keer per dag.

Vroeger at ik altijd vier sneetjes brood bij het ontbijt, vier tijdens de lunch en dan nog eens een broodje gezond en ’s avonds veel vlees en veel aardappelen. Daar houd ik gewoon van. Ik heb een sterke drang naar koolhydraten en ben een echte broodeter. Ik wilde mezelf dan ook niets ontzeggen of mezelf straffen, maar het mocht allemaal wel wat minder."

Frietje in het weekend

"Dus nu eet ik een bakje yoghurt met zelfgemaakte (met minder suiker) granola in de ochtend. In de middag eet ik nog wel brood maar minder sneetjes en met gezonder, lichter beleg. En in de avond eet ik veel meer groenten dan vroeger en kleinere stukken vlees. 'Liever een goed stuk vlees dan een groot stuk vlees', denk ik nu. In het weekend mag ik dan nog wel een frietje of shoarma eten en een drankje drinken. Doordeweeks drink ik nog maar zelden alcohol. Mijn vrouw heeft het rigoureuzer aangepakt: zij drinkt helemaal geen alcohol meer."

"Het komt erop neer dat ik nu veel meer dingen eet die ik lekker vind, en niet dingen waarvan ik denk dat ik ze lekker vind. Cola Zero vind ik bijvoorbeeld niet lekker, 'gewone' cola wel. Maar in plaats van een hele fles leeg te drinken, neem ik nu één glaasje als ik daar zin in heb. Ook neem ik nu altijd een appel mee als ik onderweg ben, om te voorkomen dat ik – net zoals vroeger – een halve liter cola drink en wat snack tijdens een stop bij een tankstation."

Opwaartse spiraal

"Het gevolg van deze aanpassingen? De kilo’s vlogen ervanaf. Inmiddels weeg ik 90 kilo (bij een lengte van 1.90m, red.), 30 kilo lichter dus. Naarmate de kilo’s verdwenen werd ik steeds zelfverzekerder en ging ik steeds een stapje verder. Ik ging nog verser eten, meer groente eten, ik merkte dat ik weer kon hardlopen, dat ik steeds langere wandelingen kon maken. Ik groeide de andere kant op, ik groeide terug. Daarbij kwam dat ik beter slaap, uitgeruster uit mijn bed kom, beter kan nadenken op mijn werk en stressbestendiger ben. In plaats van in een neerwaartse spiraal, zit ik in een opwaartse spiraal."

"We zijn in 2014 begonnen. Toen ging de knop om. Het is niet één lange zegetocht geweest. Als er downs waren in ons leven – zoals het overlijden van mijn moeder – dan werden mijn vrouw en ik uit onze routine gehaald waardoor het gezonder leven even minder goed ging. Maar we herpakten ons elke keer weer."

Niet meer gezellig

"Onze omgeving is overigens niet altijd even behulpzaam geweest. Vroeger ging ik een keer in de maand met mijn vaste vriendengroep lekker op stap met het idee dat we wel zouden zien hoe we thuiskwamen. Dat past nu niet meer bij mij. Ik heb daar geen zin meer in. Tja, en dan word je af en toe 'een zeikerd' genoemd. Of 'niet meer gezellig', zoals mijn vrouw weleens te horen krijgt nu ze niet meer drinkt. Ach, dan maar een zeikerd, maar wél een gezonde."

Jean-Pierres tips

• Zet voor jezelf op een rijtje wie je bent en hoe dat voelt. Probeer je voor te stellen wat degene drinkt, eet en hoe hij eruitziet. Degene die je in je hoofd hebt en die je in de spiegel ziet, moeten op een gegeven moment gaan matchen.
• Zoek een buddy, een medestander die je bij de les houdt en een spiegel voorhoudt als dat nodig is.
• Wees open over je gezonde levensstijl.
• Stel niet als doel: afvallen. Stel als doel: gezonder worden.