Cherrelle negeert nooit meer haar gevoel: 'Ik blijf mijn dochter voeden'

"Ik zie niet in waarom ik zou moeten stoppen met iets wat voor mijn dochter en mij goed voelt. Bij mij drinken is wat ze al haar hele leven is gewend. Voor baby’s is het een troost voor alles: honger, dorst, pijn, behoefte aan nabijheid. En nu nog laat mijn melk haar geborgen voelen. Ook voor mij is het een fijn en speciaal moment. We zijn op dat moment zo verbonden. Zij krijgt dan het allerbeste dat mijn lichaam te bieden heeft en dat geef ik met liefde.

Buiten dat het haar voedt en bescherming biedt tegen veel infecties en ziektes, komen er bij de voedingen ook gelukshormonen vrij die er voor zorgen dat we beiden beter kunnen slapen. Het voeden zal heus eens stoppen, maar dat doen we dan op een vloeiende manier en niet zo abrupt zoals vaak bij baby’s gebeurt. Zij en ik bepalen dat samen, en niemand anders."

"Twee jaar lang heb ik mijn zoon borstvoeding gegeven. Daar wilde ik eigenlijk niet mee stoppen, maar ik kreeg toen hij ouder werd steeds vaker commentaar. Mijn familie, vrienden en het consultatiebureau: iedereen zei dat ik er maar eens mee moest stoppen. Mijn gevoel zei me iets heel anders, maar daar durfde ik niet naar te luisteren. Ik bouwde de borstvoeding af en heb daar altijd spijt van gehad."

Anders aanpakken bij nieuwe baby

"Zeven jaar later was ik in verwachting van mijn tweede kind. In de tussentijd had ik veel gelezen over natuurlijk ouderschap en borstvoeding. Ik las dat de WHO (World Health Organization, red.) adviseert om de eerste zes maanden uitsluitend borstvoeding te geven en dat je zeker daarmee kunt doorgaan tot twee jaar of langer – het was dus helemaal niet gek dat ik mijn zoon toen nog voedde – en dat de gemiddelde speenleeftijd wereldwijd zelfs vier jaar is.

In heel veel landen is het gebruikelijk dat oudere kinderen blijven meedrinken als er weer een baby wordt geboren. Zelf had ik bij mijn zoon toegegeven aan de druk van buitenaf, en ik besloot dat bij mijn nieuwe baby anders aan te pakken."

"Mijn dochter Cavani werd geboren en uiteraard legde ik haar meteen aan mijn borst. De borstvoeding verliep niet vlekkeloos: ik had pijnlijke kloven en een helse borstontsteking. Ik zette door en uiteindelijk liep de borstvoeding goed. Ik vind het erg dat er zo snel wordt geadviseerd om over te stappen naar kunstvoeding als de borstvoeding niet meteen lekker loopt.

Kunstvoeding voelde voor mij nooit goed omdat het kunstmatig is. Helemaal voor mij als vegan moeder voelt dit fout. Wat wij zelf aanmaken is hartstikke goed voor onze baby's. Als alternatief is er ook donormelk, als de borstvoeding om welke reden dan ook niet lukt."

Moment van rust en geborgenheid

"Ik merkte dat ik in deze kraamtijd een veel zelfverzekerdere en bewustere moeder was dan toen ik mijn zoon kreeg. Ik keek vooral naar wat belangrijk was voor de hechting tussen mij en mijn dochtertje. Zo heb ik haar heel lang op mijn rug gedragen. En met de borstvoeding ben ik nog altijd niet gestopt.

Nu drinkt Cavani nog een keertje per dag. Meestal ’s avonds voor het slapengaan. En soms nog een keertje extra als ze verdrietig is of pijn heeft. Het is voor ons allebei een momentje van rust en geborgenheid en een fijne afsluiting van de dag."

"Face to face krijg ik nu weinig kritiek, mensen kennen mijn levensstijl – zo eten mijn kinderen en ik ook veganistisch. En mijn houding is nu totaal anders dan toen ik voor het eerst moeder werd, ik straal uit dat ik achter mijn keuzes sta. Soms krijg ik wel een verbaasde opmerking over het feit dat ik Cavani nog voed.

Er is zo veel onwetendheid over langvoeden (als een moeder langer dan één jaar borstvoeding geeft, red.). Zo denken mensen vaak dat ik helemaal geen melk meer heb, dat mijn borst puur als speen dient voor mijn dochter. Dat is niet waar, je borsten blijven melk aanmaken zolang er een kind uit drinkt. Als iemand mij een vraag stelt, leg ik rustig uit waarom ik mijn dochter nog voed. En heel vaak begrijpen ze het dan wel."

"Twee jaar geleden liet ik mooie foto’s maken waarop ik Cavani de borst geef. Deze foto’s plaatste ik op sociale media in groepen voor moeders. De beelden werden volop gedeeld. Ik kreeg veel mooie reacties van andere moeders die hun oudere kinderen nog borstvoeding gaven en zich door mijn foto’s gesteund voelden. Ze dachten dat ze 'raar' waren, maar beseften door mijn beelden dat ze dat zeker niet zijn. En dat zij hun eigen keuzes mogen maken en zich niets moeten laten opleggen door de maatschappij."

Bizarre beschuldiging

"Helaas zaten er ook nare reacties bij. Zo schreven mensen dat het voeden iets seksueels voor mij was. Dat raakte me wel, vooral omdat het zo’n bizarre beschuldiging is. Ik reageerde met de opmerking dat ik het jammer vind dat mensen van het meest natuurlijke wat er is, iets seksueels maken. In mijn ogen is borstvoeding pure liefde voor je kind."

"Voor mij is het onbegrijpelijk dat sommige mensen zo heftig reageren op langvoeden, maar het drinken van koemelk doodgewoon vinden. Ze oordelen over mij en mijn dochter omdat ik haar nog borstvoeding geef, maar ik vind juist dat koemelk niet bij ons DNA past.

Die melk maken koeien aan voor hun kalveren en niet voor mensen. Het zou helemaal niet in onze natuur moeten zitten om koemelk te drinken, en toch vinden velen dit normaal voor kinderen maar borstvoeding niet. We worden weggeduwd van wat voor ons natuurlijk is, en dat vind ik jammer."

De kracht van moedermelk

"Nog altijd kan ik me verwonderen over de kracht van moedermelk. Als Cavani een wondje heeft of door de brandnetels is gelopen, dan spuit ik wat moedermelk op de wond. Meteen is de pijn dan weg. En als ze ziek is en bij mij drinkt, maken mijn borsten de antistoffen aan die zij nodig heeft. Dat vind ik zo mooi."

"Ik weet nog dat ik destijds soms niet met mijn zoon naar buiten wilde omdat ik bang was dat hij zou gaan huilen en dan mijn borst zou willen. Ik durfde hem dan niet de borst te geven vanwege het commentaar dat ik kon krijgen. Zulke verhalen hoor ik vaak van andere voedende moeders, dat vind ik zo pijnlijk. Daarom doe ik mijn best om het taboe hierop te doorbreken, ook via posts op Instagram."

Voor altijd uit de boemba's drinken

"Ik ben heel blij dat ik nu mijn gevoel durf te volgen. Nooit meer wil ik me de mening van anderen zodanig aantrekken dat ik iets doe wat niet bij mij past. Nooit meer denk ik dat wat de meerderheid zegt, ook het goede is. Je weet zelf wat het beste is voor jou en je kind.

We moeten leren om dieper in onszelf te gaan en te luisteren naar wat we echt willen. Die houding levert me kracht en rust op en dat breng ik over op mijn kinderen. Mijn dochter zegt zelf dat ze 'voor altijd uit mijn boemba’s blijft drinken'. Ze is er nog lang niet klaar mee en ik ook niet."

Wil je geen aflevering van deze rubriek missen? Klik dan op de Nooit Meer-tag hieronder en vervolgens linksboven op 'Volgen'.

Nooit meer? 

Wil jij ook je verhaal kwijt en vertellen wat je 'nooit meer' wil meemaken, doen of juist laten? We zijn benieuwd naar jouw verhaal. Mail ons op weekendmagazine@rtl.nl